रौतहट फरहदवा (हाल राजपुर– २) स्थित सेख इद्रिसको गोठमा २७ चैत ०६४ को साँझ बम बनाइँदै थियो । भोलिपल्ट अर्थात् २८ चैतका दिन मुलुकभर संविधानसभाको चुनाव थियो । मतदान केन्द्रवरपर विस्फोट गराएर मतदाता भगाउने र बुथ कब्जा गर्ने योजनाअनुसार बनिरहेको बम दुर्घटनावश अघिल्लो साँझ गोठमै विस्फोट भयो । 

बमका योजनाकार थिए कांग्रेस उम्मेदवार मोहम्मद अफ्ताब आलम र उनका भाइ महताब । उनीहरूले बम बनाउन भारतको बिहारबाट कालिगढ झिकाएका थिए । कालिगढलाई साथ दिन बोलाइएका थिए स्थानीय युवा पिन्टु भनिने त्रिलोकप्रताप सिंह र मोहम्मद ओसी अख्तर । भारतमा साइन्स पढिरहेका पिन्टु र दुबईमा काम गर्ने ओसी केही समयअघि मात्र गाउँ फर्किएका थिए । 

तर, दुर्घटनावश अघिल्लो साँझ नै बम विस्फोट हुँदा गोठको छानो नै क्षतविक्षत भयो, बम बनाउने कलिगढ ठाउँको–ठाउँ ढले । नजिकै रहेका पिन्टु र ओसीलाई पनि बमको छर्राले लाग्यो । उनीहरू उपचार र उद्धारको पर्खाइमा थिए । तर, उपचार गर्दा घटना सार्वजनिक हुन्छ भन्ने डरले अफ्ताब र महताबले झन् डरलाग्दो योजना बनाए । अफ्ताबका सोहयोगीले बेहोस हुने इन्जेक्सन दिएपछि पिन्टु र ओसीलाई ट्रयाक्टरमा हालेर राति नै इँटाभट्टामा लगियो । अन्य मृतकसहित दुवै युवालाई पनि जिउँदै भट्टामा हालिएको प्रत्यक्षदर्शी तथा पीडित परिवारका सदस्यहरूले मौखिक तथा लिखित रूपमा उजुरी दिएका थिए । ‘त्यति मात्र होइन, युवाहरूको शरीर जिउँदै भट्टामा नछिरेपछि नजिकै दाउरा चिर्ने ठाउँबाट बन्चरो ल्याएर शरीर गिँडिएको थियो,’ परिवारका सदस्यहरूको उजुरीमै उल्लेख छ । 

तर, आफ्ना सहयोगी युवाहरूलाई जिउँदै भट्टामा हालेर खरानी बनाएपछि पनि १३ वर्षसम्म कानुनको पहुँचबाट जोगिँदै आएका मोहम्मद अफ्ताब आलम गत वर्ष मात्र पक्राउ परेका थिए । १३ वर्षको कानुनी लडाइँमा त्रिलोकका बाबु श्रीनारायण, ओसीको आमा रोक्सना खातुन र ओसीका ससुरा समसुल मियाँले गाउँ राजपुर, जिल्ला सदमुकाम गौर, तत्कालीन क्षेत्रीय सदरमुकाम हेटौँडा र सर्वोच्च अदालत काठमाडौंसम्म दर्जनौँपटक यात्रा गरेका छन् । यसबीचमा श्रीनारायण र समसुल मियाँले दर्जनौँ धम्की पाएका छन् । रोक्सनालाई त गोली हानेर हत्या गरिएको छ । 

१३ वर्षको लडाइँ औपचारिक रूपमा न्यायिक प्रक्रियामा प्रवेश गरेको एक वर्ष भएको छ । र, रौतहट जिल्ला अदालतमा मुद्दाको औपचारिक बहस १८ मंसिरबाट सुरु भएको छ । तर, १३ वर्षसम्म न्यायको संघर्षमा रहेको ओसी अख्तरको परिवारले भने ऐनबखतमा बयान बदलेको छ ।

न्यायका लागि प्रहरी, समाज र सरकारलाई गुहार्दै आएकी अमना खातुनले नै बयान बदलेकी छिन् । ‘मेरा श्रीमान् ओसी अख्तर अहिले सम्पर्कमा छैनन्, तर बमकाण्डमा उनको मृत्यु भएको होइन । खासमा बमकाण्ड नै भएको होइन,’ उनले अदालतमा भनेकी छिन् ।

छोरीको बयानलाई बाबु समसुल मियाँले पनि सदर गरेका छन् । जब कि ज्वाइँ ओसीसहित घाइतेलाई बोरामा हालेर इँटाभट्टामा हालिएको आफूले प्रत्यक्ष देखेको भन्दै उनले विभिन्न अड्डा–अदालतमा न्यायका लागि गुहार गरेका थिए । 

तर, समसुलले अदालतमा भनेका छन्, ‘ओसी मेरा ज्वाइँ हुन् । विस्फोट भएको समय उनी सर्लाहीको लालबन्दीतिरथिए । किनमेलका लागि जाँदा मैले उनलाई उतै देखेको थिएँ ।’ बाबु–छोरी दुवैले यसअघि प्रहरी र सरकारी वकिलको कार्यालयले जबरजस्ती कागज गर्न लगाएको र त्यो कागजमा के लेखिएको छ भन्ने आपूmलाई थाहा नभएको बताएका छन् । ओसी अख्तरको मृत्यु भएको भन्ने अहिलेसम्म आफूलाई जानकारी नभएको पनि उनीहरूको भनाइ छ ।

सरकारी कार्यालयमा रहेको अभिलेख र स्थानीय पञ्जिकाधिकारीले जारी गरेको अभिलेखअनुसार ओसीको मृत्यु २७ चैत ०६४ मा नै भएको हो । आफ्ना श्रीमान्को मृत्यु भएको भन्दै अमनाले दिएको सूचनाअनुसार स्थानीय यमुना गाउँपालिका–४ ले ओसीको मृत्युदर्ता प्रमाणपत्र जारी गरेको हो । प्रमाणपत्रमा ओसीको मृत्यु फरहदवामा नै भएको उल्लेख छ । तर, अमनाले अहिले अदालतमा बयान दिँदै श्रीमान्को मृत्युदर्ताको प्रमाणपत्र आफूले नबनाएको दाबी गरेकी छिन् । मृत्युदर्ताको प्रमाणपत्र सासूले बनाएकोले त्यस विषयमा आफूलाई जानकारी नभएको उनको भनाइ छ । तर, मृत्युदर्ता प्रमाणपत्रमा मृत्युको सूचना दिने व्यक्तिमा अमनाकै नाम छ । त्यति मात्र होइन, यो प्रमाणपत्र १६ पुस ०७४ मा मात्र जारी भएको छ । जब कि उनकी सासूको हत्या १० माघ ०६७ मा नै भइसकेको थियो । 

ओसीको मृत्युदर्ताको प्रमाणपत्र लिन अमनालाई उनकै बुबा समसुलले सघाएका थिए । पञ्जिकाधिकारी कार्यालयमा छोरीलाई लिएर समसुल आफैँ गएका थिए । तर, अमना र उनका बुबा समसुलले अहिले ओसीको मृत्यु नभएको जिकिर गर्दै अदालतमा बयान दिएका छन् । जब कि छोराका लागि न्यायको लडाइँ लड्दै आएकी आमा रोक्सनाको पनि हत्या भएको छ । 

‘अमना र समसुलले प्रहरी, सरकारी वलिक कार्यालय र मिडियामा पहिले जुन बयान दिएका थिए, त्यसको ठीकविपरीत अदालतमा बयान दिएका छन् । बाबु–छोरीले ओसी अहिले पनि वैदेशिक रोजगारीमा रहेको बयान दिएका छन्,’ पीडित परिवारका तर्फबाट मुद्दा लड्दै आएका अधिवक्ता पुष्पराज पौडेलले नयाँ पत्रिकासँग भने, ‘संवेदनशील घडीमा आएर उनीहरूले किन बयान फेरे ? रहस्यको विषय छ ।’ 

यस्तो जघन्य अपराधपछि सांसद बनेका मोहम्मद अफ्ताब आलम ०६७ मा मन्त्री नै भएका थिए । उनी ०७४ को निर्वाचनमा पनि फेरि निर्वाचित भएका थिए । अहिले फौजदारी अभियोग लागेपछि मात्र उनी निलम्बित भएका छन् । 

आलम नख्खु जेलमा रहे पनि पैसा र प्रभावको भरमा उनको आतंक जिल्लामा अहिले पनि उस्तै छ । आतंक र प्रलोभनकै भरमा पीडितलाई प्रभावित पार्दै आएका उनी शक्तिका आधारमा १२ वर्षसम्म कानुनी कारबाहीबाट पनि बच्दै आएका थिए । 

‘अहिले पनि प्रलोभन र आतंकका भरमा उनले पीडित परिवारलाई बयान फेर्न लगाएको स्पष्ट छ,’ प्रहरी स्रोतको भनाइ छ । उता समसुलले छोरी अमनालाई केही महिनादेखि आफ्नै घरमै राख्दै आएका छन् । बाहिरका कसैसँग पनि भेट गर्न दिएका छैनन् । उनीहरूले आफ्नै पक्षमा मुद्दा लड्दै आएका अधिवक्ताहरूलाई पनि असहयोग गर्न थालेका छन् । 

उता ओसीसँगै मारिएका त्रिलोकको परिवार भने आफ्नो छोराको हत्या भएको बयानमा अडिग छ । त्रिलोककै घरमा पुगेको नयाँ पत्रिका टिमसँग ८० वर्षीया आमा कमलाले भनिन्, ‘हामीलाई पनि अनेक लोभ लिएर आए । मुद्दा कमजोर बनाउन हामीलाई एक करोड रुपैयाँसम्मको प्रलोभन दिए, तर हामी डगमगाएनौँ । हामीलाई पैसा होइन, न्याय चाहिएको छ ।’ 

ओसीको परिवारले डरले अथवा प्रलोभनले बयान फेरेको त्रिलोकको परिवारको भनाइ छ । ‘ओसी पनि हाम्रो छोरासँगै मारिएको हो, न्याय माग्दै हामी दुवै परिवार सँगै हिँडेका थियौँ । तर, अहिले ओसीकी श्रीमती र ससुराले बयान बदलेका छन् । यसका लागि उनीहरूलाई अफ्ताबका मान्छेले रुपैयाँ दिएका छन् भन्ने सुनिन्छ,’ कमलाले भनिन्, ‘अफ्ताब शक्तिशाली मान्छे हुन्, उनीसँग पैसा पनि छ । त्यसैका भरमा यत्रो वर्ष खुला रूपमा हिँडे । अहिले हामीले न्याय पाउने आशा जागेको वेला फेरि के हुने हो भन्ने भएको छ, तर पैसा र शक्तिभन्दा कानुन ठूलो हो भन्ने विश्वास पनि छ ।’

......

धम्की र प्रलोभनले बयान फेरिएको छ : पुष्पराज पौडेल, पीडिततर्फका अधिवक्ता

विस्फोटक पदार्थ तथा ज्यान मार्ने उद्योग अभियोगमा पूर्वमन्त्री अफ्ताब आलमसहित घटनामा संलग्न अभियुक्त पुर्पक्षका लागि जेल छन् । मुद्दाको विषयमा अहिले के भइरहेको छ ?

२७ चैत ०६४ को साँझ रौतहटको राजापुरमा भएको बम विस्फोट र हत्याकाण्डका मुख्य योजनाकारका रूपमा पूर्वमन्त्री अफ्ताब आलमसहित पक्राउ परेकाहरू पुर्पक्षका लागि जेलमा छन् । अहिले जिल्ला अदालत रौतहटमा १८ मंसिरबाट बहस सुरु भएको छ । यसका क्रममा मुद्दाका वादी र प्रतिवादी दुवैसँग बयान लिने क्रम जारी छ । 

घटनाका पीडित परिवार नै प्रभावित भएको सूचना छ । खासमा उनीहरूको बयान कसरी बदलियो ?

खासगरी ओसी अख्तरकी श्रीमती आस्ना खातुन, ससुरा समसुल मियाँ, त्रिलोकका बाबु श्रीनारायण सिंह, घटनाका घाइते गौरीशंकर राम चामार, प्रहरी निरीक्षक पप्पु नायक, असइ ईश्वरविक्रम साह र साक्षी शैलेन्द्र साहलगायतसँग बयान भएको छ । जसमा समसुल र आस्नाको बयान फेरिएको छ । प्रहरी र सरकारी वकिलको कार्यालयमा उनीहरूले दिएको बयान र अहिले अदालतमा दिएको बयान बाझिएको छ । 

अहिले उनीहरूको बयान के छ ?

प्रहरीसँगको बयानका क्रममा समसुल मियाँ र उनकी छोरी आस्ना खातुनले २७ चैत ०६४ को साँझ राजपुरमा भएको विस्फोटमै परी ओसी अख्तरको मृत्यु भएको बताएका थिए । सरकारी वकिलसँगको बयानमा उनीहरूले घटनाको विस्तृत जानकारीसहित त्यही बयान दिएका थिए । ओसी र त्रिलोकलाई जिउँदै इँटाभट्टामा हालिएको भन्दै उनीहरूले न्यायका लागि हारगुहार गर्दै आएका थिए । तर, अदालतमा भने ओसीको मृत्यु भएको छैन भनेका छन् । ओसी अझै पनि वैदेशिक रोजगारी क्रममा विदेशमा रहेको उनीहरूको भनाइ छ । तर, यो बयान झुटो हो । 

प्रहरी र अदालतमा त साक्षीको बयान त फेरिन सक्छन् नि ! तर, तपाईं यसैका आधारमा कसरी झुटो भन्न सक्नुहुन्छ ?

यसका केही आधार छन् । जस्तो ओसीकी श्रीमती आस्ना खातुनले नै श्रीमान्को मृत्यु भएको भनेर पेस गरेको कागजातको आधारमा यमुना गाउँपालिकाले ओसीको मृत्युदर्ताको प्रमाणपत्र झिकिएको छ । प्रमाणपत्रमा ओसीको मृत्यु २७ चैत ०६४ कै दिन राजपुरमा भनिएको छ । तर, उनै आस्ना अहिले आफ्नो श्रीमान् जिउँदो भएको र उनी वैदेशिक रोजगारमा विदेश रहेको बताउँदै आएकी छिन् । योभन्दा ठूलो आधार के हुन सक्छ ? अनि समसुल मियाँले आफ्ना ज्वाइँको हत्या भयो भनेर उजुरी दिएका थिए, न्यायका लागि काठमाडौं ओहोरदोहोर गर्दै आएका थिए । तर, उनले पनि ज्वाइँ मारिएका छैनन् भन्छन् भने त्यसलाई झुट भन्ने आधार छ । 

फैसला हुने चरणमा पुगेर बयान किन बदलियो ?

किन यस्तो भयो ? त्यसको कारण बुझ्न सकिएको छैन । तर, यो पक्का हो कि मुद्दाका मुख्य साक्षी ‘होस्टाइल’ भएका छन् । अनौपचारिक पक्षबाट बुझ्दा यसमा धम्की र प्रलोभनको प्रभाव छ । 

......

बिहारमा सत्तारुढ पार्टीका नेताको घरमा लुकेर बसेका थिए भाइ महताब आलम

रौतहट राजपुर फरहदवामा १३ वर्षअघि भएको विस्फोटका अर्का मुख्य योजनाकार महताब आलम पक्राउ परेका छन् । उनका दाजु तथा निलम्बित सांसद मोहम्मद अफ्ताब आलम भने गत वर्षदेखि नै जेलमा छन् । प्रत्येक १५ दिनमा ठाउँ फेरि हिँड्ने महताबले एक वर्षदेखि प्रहरीलाई अलमल पार्दै आएका थिए । तर, गत आइतबार राति १० बजे उनलाई बिहारको मोतिहारी–मुजफ्फरपुर क्षेत्रबाट गिरफ्तार गरिएको हो । प्रदेश २ प्रहरी कार्यालयबाट खटिएका विशेष प्रहरी टोली र भारतीय स्पेसल टास्क फोर्सको संयुक्त अप्रेसनमा उनी पक्राउ परेका हुन् । ५५ वर्षीय महताबलाई प्रहरीले बिहीबार रौतहट जिल्ला अदालतमा प्रस्तुत गर्दै छ । 

प्रदेश २ प्रहरी कार्यालयका प्रमुख डिआइजी धीरतप्रताप सिंहले भने उनलाई नेपाल–भारतको सीमाक्षेत्रबाट पक्राउ गरिएको बताए । ‘प्रत्येक १५–१५ दिनमा ठाउँ फेरेर हिँड्ने गर्ने रहेछ । त्यसो हुँदा उसलाई पक्राउ गर्न सकिएन । तर, पछिल्लोपटक कुनै निश्चित ठाउँमा लुकेर बसेको विशेष सूचना आयो । सोही आधारमा पक्राउ गरिएको हो,’ डिआइजी सिंहले भने । सिंहका अनुसार महाताबले अभियोग सकारेका छन् । ‘हामीले उनीसँग बयान लियौँ । दाइ अफ्ताब आलमको निर्देशनपछि विस्फोटका सबै घटना मैले नै गरेको हुँ भनी उनले बयान दिएका छन् । पक्राउ परेको अन्य अभियुक्तसँगको सोधपुछबाट पनि त्यही बुझिन्छ,’ उनले भने । 

प्रहरीका स्रोतका अनुसार महताब केही दिनअघि मात्रै बिहार पूर्वी चम्पारणस्थित सेख सफुरिद्दिनको घरमा लुकिबसेका थिए । दाजु अफ्ताब आलमका ससुरा सफुरिद्दिन बिहारको सत्तारुढ जनता दल (युनाइटेड)का नेता हुन् । यसअघिका विधायक उनी गत महिना भएको निर्वाचनमा भने पराजित भएका थिए । ‘सफुरुद्दिन अहिले विधायक नरहेकाले उनको घरमा हस्तक्षेप गर्न नेपाल र भारतको प्रहरीलाई केही सहज भएको थियो,’ प्रहरी स्रोतले भन्यो ।