दृष्टिकोण प्रिन्ट संस्करण

हरेक दिन आफैँ कोरोना परीक्षण गर्न सकिने विधिको खोज

सबैले प्रत्येक दिन प्रयोग गर्न सक्ने भाइरस परीक्षण विधिले हाल पहिचान नभएर रहेका संक्रमितको पहिचान गराउन सघाउँछ

घरमै सरल तरिकाले प्रयोगमा ल्याउन सकिने कोरोना परीक्षण विधि कोरोना भाइरस विस्तार नियन्त्रणका लागि महत्वपूर्ण औजार बन्न सक्छ । सानो ट्युबमा रहने रासायनिक घोलमा थुकेर परीक्षण गर्न सकिने परीक्षण विधि लगभग प्रयोगमा आउने चरणमा छन् । नियामक संस्थानले यिनको प्रयोगलाई प्रोत्साहित गर्ने र तिनको स्वीकृति दिने हो भने परीक्षण विस्तार र महामारी विस्तार रोक्न सकिन्छ ।

अध्ययन र परीक्षणमा रहेकामध्ये एउटा विधिमा कागजको सानो टुक्राबाटै भाइरसको जाँच हुन्छ । यो विधि धेरै सस्तो छ र प्रयोग गर्न पनि निकै सजिलो छ । यही कारणले यो विधिलाई हरेक व्यक्तिले तिनको घरमा प्रत्येक दिन प्रयोगमा ल्याउन सक्छन् । सलिनको घोलमा थुकेर त्यसमा प्रोटिन दलिएको सानो कागज डुबाएपछि थुकमा पर्याप्त भाइरस छ भने कागजको टुक्राले १५ मिनेटमा रंग बदलेर संक्रमण रहेको संकेत गर्छ । त्यस्तो अवस्थामा तपाईंले आफूलाई घरमै क्वारेन्टाइनमा राखेर सम्बन्धित निकायलाई सम्पर्क राख्नुपर्छ । त्यसपछि आम रूपमा स्विकारिएको भाइरस परीक्षण विधि अर्थात् पोलिमेरेज चेन रियाक्सन स्वाब परीक्षणबाट रोग पुष्टि गरिन्छ । अब तपाईंको दैनिक परीक्षण नेगेटिभ नआएसम्म तपाईं क्वारेन्टाइनमा बस्नुपर्ने हुन्छ । 

ठूला प्राज्ञिक अनुसन्धान प्रयोगशाला इ२५बायो, सरलक बायोसाइन्स, म्यामथ बायोसाइन्स कागजको टुक्रामा आधारित परीक्षण र त्यस्तै अन्य साधारण परीक्षण विधि विकास गर्ने चरणमा पुगेका छन् । यी परीक्षण विधि दैनिक प्रयोग गर्न सकिन्छ । परीक्षण रहेका केही विधिले निकै राम्रो प्रभावकारिता पनि देखाइरहेका छन् । र, फेरि कागजका टुक्रा केही दिनभित्रै ठूलो परिमाणमा निर्माण गर्न सकिन्छ । अर्थात् सरकारले चाहेमा देशका सबै मानिसलाई नियमित पुग्ने गरी निर्माण गर्न सकिन्छ । यसको मूल्य एक व्यक्तिमा दैनिक १ डलरदेखि ५ डलरबीचमा पर्नेछ ।

हाल कोरोना परीक्षणमा प्रयोग भइरहेको पिसिआरजस्तो परीक्षण निकै महँगो पर्न आउँछ, तिनको मूल्य ५० डलरदेखि १५० डलरसम्म पर्छ । यो परीक्षणको परिणाम आउन केही समय लाग्छ । एक रिपोर्टअनुसार अमेरिकामा यही कारण ९० प्रतिशत संक्रमितको परीक्षण नै हुँदैन, परीक्षण भएका व्यक्तिको पनि एकपटक मात्र परीक्षण भएको पाइएको छ ।

हालको कोरोना परीक्षणको खर्च उच्च पर्ने भएकाले समुदायमा संक्रमण परीक्षण गर्ने विधि अवलम्बन गरिन्छ । यो कुनै व्यक्ति संक्रमित छ कि छैन भनेर निक्र्योल गरेजस्तो होइन । यसअन्तर्गत धेरै जनाबाट लिइएको स्वाब स्याम्पल एकैपटक जाँच गरिन्छ र त्यसमा भाइरस पाइएमा स्वाब लिइएका सबै व्यक्तिको परीक्षण गरिन्छ । सामूहिक परीक्षण धेरै देशमा प्रयोगमा छ । कागजी टुक्रा परीक्षणले पनि त्यस्तै काम गर्छ । हालको पिसिआर परीक्षणले अत्यन्त सानो परिमाणमा रहेको भाइरस तत्वलाई पनि पहिचान गर्छ भने कागजीले भने स्वाबमा पर्याप्त परिमाणमा रहेको भाइरस मात्र खुट्याउँछ । 

पिसिआरजस्तो परीक्षण निकै महँगो पर्न आउँछ । तिनको मूल्य ५० डलरदेखि १५० डलरसम्म पर्छ । र, यो परीक्षणको परिणाम आउन केही समय लाग्छ । अमेरिकाको सेन्टर फर डिजिज कन्ट्रोल एन्ड प्रिभेन्सनको रिपोर्टले देखाएअनुसार संक्रमित १० अमेरिकीमध्ये ९ जनाको परीक्षण नहुनुमा यही कारण छ । परीक्षण भएका व्यक्तिको पनि एकपटक मात्र परीक्षण भएको पाइएको छ । यदि तपाईं संक्रमित हुनुहुन्छ र तपाईंको कहिल्यै परीक्षण भएको छैन भने तपाईंले नजानेरै संक्रमण फैलाउन सघाइरहनुभएको हुन्छ ।

एकपटक परीक्षण भएर नेगेटिभ देखिएको पनि पछि संक्रमित हुन सक्छन् । अन्त्यमा यदि तपाईंको पिसिआर स्वाब पोजेटिभ छ र त्यसको परिणाम पाँच दिनपछि आउँदा त्यसबीचमा तपाईंले रोग सार्ने सम्भावना रहन्छ । सामूहिक परीक्षण विधिले विश्वविद्यालय तथा ठूला कम्पनीका लागि पिसिआर परीक्षणको मुख्य उल्लेख्य न्यून बनाइदिन्छ । तर, सरकारको समन्वयको अभावमा यसलाई सम्पूर्ण देशवासीको परीक्षणका लागि नियमित प्रयोगमा गर्न सकिँदैन । त्यस्तो अवस्थामा कागजी टुक्रा परीक्षणको उपयोगिता देखिन्छ । सबैले प्रत्येक दिन प्रयोग गर्न सक्ने भाइरस परीक्षण विधिले हाल पहिचान नभएर रहेका संक्रमितको पहिचान गराउन सघाउँछ । फेरि यस्तो परीक्षणपछि पनि पिसिआर स्वाब परीक्षण गरिने भएकाले संक्रमितको शतप्रतिशत पुष्टि हुन्छ नै ।

तर प्रयोगमा आएपछि पनि सबैले कागजी टुक्रामा आधारित परीक्षण गर्लान् त भन्ने प्रश्न आउँछ । यसमा बजारको अग्रसरताले सहयोगी भूमिका खेल्छ । सबैलाई कागजी टुक्राको परीक्षण प्रदान गरिसकेपछि सम्भवतः रोजगारदाताले आफ्ना श्रमिक कार्यस्थल पस्नुअघि यसको नेगेटिभ परिणामको माग गर्नेछन् । कलेजहरूले पनि आफ्ना विद्यार्थी कलेज पस्नुअघि यस्तो माग गर्न सक्छन् ।

रेस्टुरेन्टले पनि कुनै ग्राहकलाई ठाउँ खाली गर्नुअघि नेगेटिभ परीक्षणको माग गर्न सक्छन् । छोटोमा भन्दा सबैका लागि अर्थतन्त्रका विभिन्न अवयवमा सहभागी हुनका लागि परीक्षण गर्नुपर्ने हुन सक्छ । कागजी टुक्रा परीक्षण विधिको प्रभावकारिता प्रमाणित भइसकेपछि तिनले निमायक संस्थाबाट स्वीकृति पाउनेछन् । सरकार र सदनले सबैलाई पहँुच पुग्ने हिसाबमा यसको निर्माण र वितरण प्रत्याभूत गराउनुपर्छ । त्यसपछि खोप र औषधि विकास नभइसकेको अवस्थामा पनि यो खतरनाक महामारीको नियन्त्रणमा उलेख्य हतियार हासिल हुन्छ ।

(लरेन्स कोट्लिकोफ बोस्टन विश्वविद्यालयका अर्थशास्त्रका प्रध्यापक हुन् र माइकल मिना हार्वड विश्वविद्यालयका संक्रमण रोगका सह–प्राध्यापक हुन् ।)

"via The New York Times"
नयाँ पत्रिका र द न्युयोर्क टाइम्सको सहकार्य